duitsch philosoof, tegenstander van Chr. Wolf, 1673—1731, stud. achtereenvolgens in de theologie en philosophie, rechtsgeleerdheid en medicijnen en was als arts en professor der philosophie werkzaam in Halle en Leipzig ;hij verdedigde tegenover het toenmaals in Duitschland heerschende rationalisme een beslist empirisme; van zijn werken dienen genoemd: Philosophia synthetica (1707), De sensu veri et falsi (1709) en Philosophia pragmatica (1723).
Hij verkreeg grooten invloed op de philosophie der 18de eeuw door zijn leerling Crusius.
