fransch dramadichter, geb. omstreeks 1570 te Parijs, overl. omstreeks 1631, was sinds 1593 dichter van een de provinciën bereizend tooneelgezelschap, voor hetwelk hij meer dan 600 stukken schreef. H., een middelmatig schrijver en een arm psycholoog, heeft in het drama eenige essentieele hervormingen ingevoerd; hij heeft de koren doen vervallen, de intrige geïntroduceerd en de eenheid van handeling doorgevoerd.
Een 40-tal zijner stukken werden door hem zelven in druk gegeven (6 dln., Parijs 1624—28); daaronder komen voor: Bidon (1603), Scêdase ou VHospitalité violée (1604), Méléagre (1604), Alphée (1606), La Mort d'Achille (1607), Mariamne (1610), La Mort de Baïre (1619).