Romeinsch keizer van 222 tot 235 n. C.; hij was de neef, aangenomen zoon en opvolger van Heliogabalus.
De uitmuntende opvoeding die hij van zijn moeder, Julia Mammaea, ontving, maakte hem tot een der beste vorsten in een eeuw dat deugd een monarch gevaarlijker was dan ondeugd. Hij zocht gaarne het gezelschap van mannen der wetenschap. Ofschoon geen christen eerbiedigde hij huu leer. Hij zocht vele misbruiken uit te roeien, en haalde zich daardoor de vijandschap der belanghebbenden, de machtigen, op den hals. Zijn eerste expeditie (tegen de Perzen onder koning Artaxerxes) werd bekroond met een schitterende overwinning; gedurende een krijgstocht tegen de Germanen aan den Rijn, om de grenzen van het keizerrijk tegen dezen te verdedigen, brak een opstand in zijn leger uit, onder aanvoering van Maximinus, bij welke gelegenheid Alexander vermoord werd, tegelijk met zijn moeder, in de nabijheid van Mentz.
