een Grieksch schrijver (619?— 564 v. Chr.), wiens naam verbonden is aan de meest populaire der bestaande verzamelingen van fabelen; alles wat hem betreft is zeer onzeker, zijn bestaan zelfs is meermalen bestreden geworden; door Luther o. a. in de voorrede van zijn Germaansche Aesopus.
Herodotus, Plutarehus en anderen vermelden evenwel dat hij leefde omstreeks de 6de eeuw v. Chr., slaaf was te Samos en na de vrijheid erlangd te hebben, Croesus en Pisistratus bezocht, door de eerste waarvan hem werd opgedragen eenig geld onder de burgers van Delphi te verdoelen, hetwelk hem in ongelegenheid bracht, in die mate, dat hij van een hoogte werd gestort door het woedend gepeupel; verder dat de Atheners een standbeeld voor hem oprichtten en dat in elk geval fabelen op zijn naam populair waren in de meest schitterende periode der Atheensche literatuur. Socrates zette de fabelen die hij machtig kon worden in verzen over, waarvan Diogenes Laërtius ons een staaltje heeft nagelaten. Van de thans bestaande aan Aesopus toegeschreven fabelen bestaan drie variëteiten; een daarvan is verzameld door Maximus Planudes, voorzien van een levensverhaal van Aesopus, vol fabelachtige bijzonderheden; allen zijn saamgevat in een uitgave van Schneider (Breslau 1810).
