Schoffel - v. (-s), een aan een langen steel bevestigd schuin ijzer, om daarmede den grond los of om te woelen, gelijk te maken, onkruid af te steken enz.;
— schuin staand plankje van een zonneblinde;
— plankje aan een molenrad;
— (zeew.) hooge zeebaar. SCHOFFELTJE, o. (-s).