Renaissance - v. wedergeboorte nl. der klassieke oudheid;
— (letterk.) hernieuwde studie en navolging der Ouden: in onze letterkunde kunnen wij drie renaissances waarnemen, de eerste begint in de 12e eeuw, de tweede in de 16de en de derde in de eerste helft der 19de eeuw;
— (bouwk.) richting in de bouwkunde in de 15e en 16e eeuw, die den gothischen stijl liet varen en meer of minder zuiver tot de antieke vormen terugkeerde; vereeniging van het antieke met de ornamentiek van den gothischen stijl (inz. in Frankrijk en bij ons).