Record - (Eng.), o. (in het Engelsche recht) een op perkament geschreven oorkonde over een rechtsgeding en een daarop gevallen vonnis;
— (sport.) tijd dien men als standaardtijd aanneemt: het record is op 57 3/4 minuut;
— een record maken;
— een record slaan, een zekeren afstand, een aantal toeren enz. in nog minder tijd afleggen; een nieuw record maken, verbeteren, in minder tijd, sneller iets doen;
— de laatste houder van ‘t record, een record op zijn naam brengen, het snelst zekeren afstand afleggen;
— de grootste hoogte bereiken (vliegeniers), het langst onder water blijven (duikers); enz.