RASPHUIS o. (...huizen), tuchthuis waar misdadigers vreemde houtsoorten, inz. braziliehout, door middel van vastgeklonken zagen moesten fijnmaken;
— (spr.) hij kijkt zoo vriendelijk als de deur van het rasphuis, ziet zeer knorrig en gemelijk;
—BOEF, m. (...boeven), gevangene in een rasphuis;
—OPPASSER, m. (-s);
—VADER, m. (-s), cipier.