RANDEN (randde, heeft gerand), van een rand omgeven, een rand om iets maken : metaal randen, kartelen ;
— guldens randen, versieringen, letters in den rand indrukken;
— gerande dukaten, die niet gesnoeid zijn, waarvan de rand nog gaaf is;
— (meub.) opleghout randen, het opleghout over den rand heen plakken, om zoodoende zeer scherpe randen en net werk te verkrijgen, waar twee vlakken onder zekeren hoek bij elkander komen;
— (Zuidn.) overslaan, voorbijgaan : onze kippen randen, omdat ze muien, leggen nu geen eieren omdat ze ruien. RANDING, v. (-en), het randen.
