m. uiting van dwaze redeneering, zotteklap, nonsens : ’t is onzin wat hij daar zegt; niemand zal dien onzin gelooven; geleerde onzin, onzinnige praat met vertoon van geleerdheid;
— eene daad die blijk geeft van gebrek aan verstandig overleg, eene onbekookte handelwijze : met dit weer dien tocht te ondernemen ware onzin.
