(ontplofte, heeft ontploft), met een plof, een knal vaneenbarsten door de snelle uitzetting eener gasmassa : de lading van het kruitschip ontplofte; toen men een lucifer aanstak, ontplofte het gas. ONTPLOFFING, v. (-en), het ontploffen ; de vlam der lamp ging met eene lichte ontploffing uit.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
