Ongevallig bn. (-er, -st), onbevallig : een niet ongevallige tooi; onwelgevallig, onaangenaam: bederf uw schoon haar niet ten pleziere van eene ongevallige mode; het zou mij niet ongevallig zijn, daarvan iets meer te vernemen. ONGEVALLIGHEID, v.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
