bn. (veroud. rechtst.) (van goederen) niet beklemd, niet in rechten aangesproken, niet door beslaglegging bezwaard;
— (van de borst, de longen enz.) niet belemmerd in hunne verrichtingen, en bijgevolg ruim, vrij: uit onbeklemde borst; slechts met onbeklemde longen wordt het zieldoordringend lied helder uit de borst gezongen;
—(fig.) (van den geest, de ziel enz.) door geenerlei bezwaren of zorgen gedrukt, onbeangst; en bijgevolg vrij, opgeruimd, vroolijk : onbeklemde zielen, niet bezorgd voor nakend leed. ONBEKLEMDHEID, v.