KWEEKEN, (kweekte, heeft gekweekt), den wasdom bevorderen (van planten en gewassen, ook van visch);
— opvoeden, koesteren, grootbrengen (van kinderen);
— doen ontstaan dat kweekt haat, ontevredenheid, verbittering; schoonheid kweekt liefde; beschaving, deugd kweeken;
— (gew. fig.) beginnen te kweeken, een baard krijgen;
— rente kweeken, rente maken. KWEEKING. v. (-en), het kweeken.
