KUB, v. (-ben), KUBBE, v. (-n), korte van teenen gevlochten of van garen gebreide vischfuik zonder vleugels; van achteren met eene soort van stop gesloten;
— achterste gedeelte van eene fuik. KUBJE, KUBBETJE, o. (-s), eene kleine kub.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
