KRUISIGEN, (kruisigde, heeft gekruisigd), aan een kruis nagelen of slaan, (iem.) den kruisdood doen ondergaan bij de Romeinen werden inzonderheid slaven en lieden uit de laagste volksklasse gekruisigd;
— (fig.) der wereld gekruisigd zijn, de. wereld afgestorven zijn. afschuw hebben van de (bedorven) wereld. KRUISIGING, v. (-en), de straf van het kruis; het kruisigen.