KLANKTEEKEN, o. (-s), toonteeken; in sommige Oostersche talen teeken, op of onder de letters geplaatst, om er den klank aan te geven, waardoor de twee- en drieklanken vervallen;
...TINT, v. (-en), timbre;
...TRAP, v. (-pen), de trap van den eenen toon tot den anderen, interval;
...VERDOOVER, m. (-s), (muz.) demper, gewoonlijk van hout of ivoor, dat op den kam der strijkinstrumenten gezet wordt en den toon zachter maakt.