KERVEN, (korf, heeft en is gekorven), inkepen, insnijden de huid kerven; visch kerven, vele sneedjes met het mes erin maken; (bouwk.) tanden;
— doorsnijden, hakken: tabak kerven;
— (zeew.) kappen, omhakken den mast kerven;
— vaneengaan, vezelig worden (van stoffen): die zijde kerft, de inslagdraden breken. KERVING, v. (.-en), het kerven.