Wat is de betekenis van kerven?

kerven - Werkwoord 1. met een scherp voorwerp een insnijding trachten te maken in een hard oppervlak ♢ De vandaal gebruikte een afgebroken stuk glas om zijn initialen in het tafelblad te kerven. kerven - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kerf

kerven - regelmatig werkwoord uitspraak: ker-ven 1. ergens in snijden ♢ Bjorn kerfde een hart in de stam van de boom Regelmatig werkwoord: ker-ven ik kerf jij/u kerft ...

v., kerve, kurf, kurven; kernje kerntsje, takkelje.

...

(korf of kerfde, heeft en is gekorven of gekerfd), 1. in iets kerven, er insnijdingen, kerven in maken; — iets kerven, het inkepen, insnijden: de huid kerven; vis kerven, vele sneetjes met het mes er in maken om ze voor de pan geschikt te maken; bij vissers: ze op een bep. wijze opensnijden; — (bouwk.) tanden; 2. (...

korf of kerfde, h. (1), i. (2) gekorven (1 inkepen, ergens een kerf insnijden; in reepjes snijden: 2 van stoffen: breken op de draad): 1. tabak kerven, vis kerven; 2. die zijde kerft.

('kervən) (korf en kerfde; gekorven en gekerfd) [~ Gr. graphein, ingriffelen, schrijven] I. (heeft) 1. een kerf, insnijding, keep maken : met een mes zitten -. 2. er insnijdingen in maken : de huid -; vis - 3. door kerven in kleine stukjes verdelen : tabak -. II. (is) op de draad afbreken : die stof kerft.

van den Germ. wt. kerf = insnijdingen maken, inkrassen; vgl. ’t Gr. graphoo = ik schrijf (eig.: de letters inkrassen, vgl. graveeren).

...