INDRINGEN, (drong in, heeft en is ingedrongen), dringend in iets brengen, indrijven : zij werden de sloot ingedrongen; (fig.) iemand in een ambt indringen, hem door list of geweld een ambt bezorgen; het leeren wordt niet ingedrongen. ZICH INDRINGEN, zich door list, onbeschaamdheid enz. den toegang bezorgen (vgl. zich indraaien, dat meer een gevolg is van handigheid): hij dringt zich overal in, hij dringt in alle gezelschappen in, hij verstaat de kunst om zich overal toegang te verschaffen;
— zich bij iem. indringen, zich in zijne vriendschap dringen; in eene plaats dringen : hij drong op den vijand in; (fig.) in de geheimen der natuur indringen, die doorvorschen en opsporen.
