GRENADIER, m. (-s), (eert.) een soldaat, die de handgranaten wierp; keursoldaat der infanterie;
— (later) een legerkorps dat met de jagers vereenigd was: de muziek van de grenadiers en jagers; thans zijn het 2 afzonderlijke regimenten;
— (gew.) hutspot, rats van aardappelen met wortelen;
— (Zuidn.) Jan zijn vrouw is een echte grenadier, groote, struische vrouw.
