(keurde goed, heeft goedgekeurd), na keuring verklaren dat iem. of iets aan de gestelde eischen voldoet: hij is goedgekeurd, voor de militie; het opgeleverde werk is door den rijksopzichter goedgekeurd;
— verklaren dat er geen bezwaar tegen bestaat: het handelstractaat met Frankrijk is door de Staten-Generaal goedgekeurd;
— gezien en goedgekeurd, het door eene handteekening bekrachtigde onderschrift van officieele stukken;
— kerkelijk goedgekeurd, (op den titel van R. K. boeken) met goedvinden der kerkelijke overheid gedrukt;
— geen bezwaar tegen iets hebben, het billijken: hij keurt alles goed wat ik doe; uw gedrag in dezen is niet goed te keuren;
— een goedkeurend oordeel over iets uitspreken, een oordeel dat blijk geeft van goedkeuring.
