GEWRONGEN, bn. (-er, -st), verwrongen, opzettelijk verdraaid dat is met eene gewrongen hand geschreven;
— (van gemoedsuitingen) niet ongedwongen, niet vrijmoedig ik antwoordde op hare onstuimige vragen met een gewrongen ja of neen;
— gezocht, onnatuurlijk: een gewrongen stijl; die redeneering is gewrongen. GEWRONGENHEID, v.