GELDZUCHT, v. zucht of sterke begeerte naar geld de duivel der geldzucht speelde hem parten; GELDZUCHTIG, bn. bw. (-er, -st), (w. g.) (van personen) met geldzucht of sterke begeerte naar geld behept: de geldzuchtige Farizeërs;
— (van menschelijke lusten, begeerten enz.) blijk gevende van geldzucht, van sterke begeerte naar geld: geldzuchtige eigenbaat.
