EVENREDIGHEID, v. (...heden), gelijke verhouding tot elkaar de evenredigheid der artikelen van dit woordenboek liet veel te wenschen over, de plaats die elk woord beslaat in verhouding tot zijne belangrijkheid;
— (wisk.) eene meetkundige evenredigheid bestaat uit de gelijkheid van twee verhoudingen of meetkundige redens. Zijn de verhoudingen A B en C D beide = q, dan is A B : C D eene meetk. evenredigheid;
— contra-geometrische evenredigheid: (A
—B) (B
—C) : C B, of (A
—B) (B
—C) : B A;
— harmonische evenredigheid (A
—B) (C
—D) : A D;
— gedurig harmonische evenredigheden: A C : (B
—A) (C
—B);
— contra-harmonische evenredigheid (A
— B) (B
—C) : C A;
— eene rekenk. evenredigheid bestaat uit de gelijkheid van twee rekenk. redens A
—B .⋅. C
—D;
— contra-arithmetische evenredigheid: (A
—B) (A
—C) : C B;
— arithmetisch-geometrische evenredigheid: (A
—B) (A
—C) : C A;
— aaneengeschakelde meetk. evenredigheid A B : C D : F F : G H;
— aaneengeschakelde rekenk. evenredigheid A
—B ∵ C
—D E
—F
... G
—H;
— samengestelde evenredigheid (A B) (C D) : (E F) (G H).
