ENTEN, (entte, heeft geënt), de ent van een veredelden boom bevestigen in de spleet die men in een wilden of anderen boom gemaakt heeft, opdat zij zich innig met dien stam verbinde en er alzoo een edeler boom door ontsta op een wilden, stam enten; in de spleet enten;
— (ook fig.) in Engeland waar de Angel-Saksische beschaving geënt was op een Britschen stam; vgl. inenten. ENTING, v. het enten.
