DORSCHEN, (dorschte, heeft gedorscht), graankorrels met een dorschvlegel of -machine uit de aren slaan koren dorschen;
— (fig.) hooi dorschen, nutteloos werk verrichten, den moriaan wasschen;
— (bijb.) gij zult den dorschenden os niet muilbanden, den arbeider zijn loon niet onthouden. DORSCHING v. (-en).