DOORKLIEVEN, (kliefde door, heeft doorgekliefd), aanhoudend klieven; door klieven stukmaken in tweeën verdeel en; (doorkliefdd, heeft doorkliefd), snel door eene ruimte heen gaan, waarbij men door eene stof moet dringen, waarbij geene opening blijft: zijn schip doorkliefde de baren; de vogels doorklieven de lucht.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
