DOLEEREN, (doleerde, heeft gedoleerd), zijne klachten inbrengen (b. v. over te hoogen aanslag in de belastingen);
— in *t bijz. gezegd van die gemeenten welke zich omstreeks 1886 uit het synodaal verband der Ned. Herv. Kerk hebben losgemaakt omdat de synode de vrijheid in de leer huns inziens te ver uitstrekt, en onder protest, dat hun niet de beschikking over de kerkgoederen is gelaten doleerende gemeente; een doleerende dominee;
— in 1892 vereenigden zich de doleerenden met de christelijk afgescheidenen en vormen thans de Ned.
Gereformeerde Kerk;
— (bij uitbr.) doleerende leden eener vereeniging, die eruit loopen. DOLEERENDE, m. en v. (-n).