BEZINNEN, (bezon, heeft bezonnen), bedenken uitvluchten bezinnen; hij weet altijd wat te bezinnen;
— nadenken: bezin eer ge begint, denk goed na, alvorens iets te ondernemen;
— zich bezinnen, zich bedenken, herinneren wat bezint ge u altijd lang; ik bezin mij niet, hem ooit gezien te hebben; hij zal zich wél bezinnen, van gedachten veranderen. BEZINNING, v. tot bezinning komen, tot kalmte, rustig besef, tot inkeer komen;
— zijne bezinning verliezen, niet meer geregeld kunnen denken (door smart, schrik enz.)
