BEZINKEN, (bezonk, heeft bezonken), uit eene vloeistof neerslaan uit de oplossing bezinkt een zwart poeder;
— helder worden door stilstaan (van vloeistoffen); wijn, bier enz. laten bezinken;
— het geleerde moet bezinken, overdacht en daardoor helder en klaar worden;
— t zal wel wat bezinken, de geraaktheid, de vijandschap zal wel wat minder worden. BEZINKING,v. (-en), het bezinken; (geol.) aardlaag door bezinking gevormd, vgl. beekbezinking.