BESTRIJKEN, (bestreek, heeft bestreken), zacht langs de oppervlakte van iets strijken;
— smeren, strijken over, op met zalf bestrijken;
— het kasteel kan de vesting bestrijken, met de kogels bereiken;
— eene verstokte linie bestrijken, haar flankeeren, verdedigen met eene andere linie die een hoek van +/90o ermede maakt;
— dat paard bestrijkt zich, onder het gaan raken de achterbeenen elkander somtijds;
— (timm.) een gat met planken dichtmaken. BESTRIJKING v. (-en).
