Wat is de betekenis van Bestrijken?

...

bestrijken - Werkwoord 1. (ov) ~ met in een strijkende beweging ergens iets op aanbrengen ♢ De muur werd met kalk bestreken. 2. (ov) een bepaald gebied betreffen, beslaan ♢ Het broedgebied van deze vogelsoort bestrijkt vrijwel geheel Noord-Europa....

bestrijken - onregelmatig werkwoord uitspraak: be-strij-ken 1. over welk gedeelte het gaat ♢ dit park bestrijkt de halve gemeente Onregelmatig werkwoord: be-strij-ken ik bestrijk jij/u b...

Bestrijken is het met geschut of infanteriewapens onder vuur nemen van een strook grond of een stuk water.

bestrijken - Geslachtsgemeenschap hebben (vgl. strijken). Doe Poulyntje werdt bestreecken, Datter ’t vet ten eers (= aars, H.) uyt vil, N. Klucht, Amst. Maneschyn. A 4 r° [1640].

(deze stukken) gaan over.

v., bismarre, bistrike; de dakpannen met kalk —, panstrike.

(bestreek, heeft bestreken), 1. langs de oppervlakte van iets strijken; — dat paard bestrijkt zich, onder het gaan raken de achterbenen elkander somtijds; 2. strijkelings, zeer dicht langs een oppervlak gaan, inz. van kogels gezegd ; een bestrijkende baan, vlakke baan; 3. met geschut beheersen, kunnen beschieten : het kaste...

bestreek, h. bestreken (1 met geschut een punt, een terreinstrook enz. onder werkzaam vuur kunnen nemen; 2 besmeren met iets, dat min of meer vloeibaar is): 1. de kanonnen bestrijken de stad; 2. iets met zalf, olie bestrijken.