BESCHIKKING, v. (-en), ordening, regeling: de laatste beschikkingen treffen; dat is eene wijze beschikking, regeling;
— bij ministerieele beschikking, besluit;
— uiterste wilsbeschikking, testament;
— macht om daarover naar goedvinden te beschikken de vrije beschikking hebben over, vrij gebruik kunnen maken van;
— wat ik heb is te uwer beschikking; mijne aanteekeningen stel ik te uwer beschikking, daarvan moogt gij gebruik maken zooveel gij wilt;
—ambtenaar ter beschikking, wien nog geen vasten werkkring is aangewezen;
— hij is ter beschikking gesteld van den gouverneur-generaal, om in Indië in eene rijksbetrekking geplaatst te worden;
— een request, een verzoek buiten beschikking laten, daarop geene beslissing nemen.
