Benzine

betekenis & definitie

BENZINE, v. vloeibare koolwaterstoffen die tusschen 55° en 100° C. distilleeren; zij worden zoowel verkregen uit steenkolenteer als uit petroleum, de eerste heet thans meer benzol. De gewone benzine (uit petroleum verkregen) is eene waterheldere, etherisch riekende vloeistof, met een s. g. van 0,64 tot 0,67, wordt vast bij 0° C. en distilleert bij 55° tot 77° C.; zij lost op in alcohol, niet in water; zelf lost zij gretig vetten op en dient daarom als vlekkenwater, tot het wasschen van glacé-handschoenen, het ontvetten van wol en beenderen enz.; zij brandt met eene sterk lichtende vlam; hare dampen, met lucht vermengd, vormt een explosief mengsel, dat als drijfkracht gebruikt wordt voor motoren (inz. van auto’s, motorfietsen en vliegmachines).