AFKNAPPEN, (knapte af, heeft en is afgeknapt), iets met een knap afbreken : hij heeft een stuk van het glas afgeknapt;
— breken : de veer knapte af;
— (fig.) (gew.) doorstaan : die koorts heb ik weer af geknapt;
— (w. g.) (van werkingen, toestanden, voornemens) onverwachts ophouden, afspringen, niet doorgaan : die voordeelige partij is geheel afgeknapt. AFKNAPPING, v.
