1. wegwerpen; — van zich afwerpen, wegstoten: hebt Gij dan Juda ganselijk verworpen?- (Jer. 14: 19); God zal de oprechte niet verwerpen',
2. afwijzen: de Farizeeën... hebben den raad Gods... verworpen (Luc. 7:30); (recht.) niet aanvaarden: een nalatenschap verwerpen : een cassatieberoep verwerpen, ongegrond oordelen ;
3. een voorstel verwerpen, afkeuren bij stemming ;
4. ontijdig werpen : de koe heeft het kalf verworpen ;
5. (zeew.) verhalen aan een werpanker.
Gepubliceerd op 01-01-2021
Verwerpen
betekenis & definitie