m. (-pen),
1. iem. met een plat hoofd: zo’n platkop!
2. soort van slang (Platyrrhiyia);
3. nagel, spijker met een platte kop;
4. uit tafelbasalt gehakte straatkei met vlakke kop;
5. (bosb.) ben. voor bomen waarvan de kroon zich, door stilstand in lengtegroei, in de breedte heeft ontwikkeld, zodat de bovenzijde een enigszins horizontaal vlak vormt.
