Philemon

betekenis & definitie

Gr. Phile'moon, en BAU'CIS (Gr. Baukis'), bejaarde echtelieden in Phrygië, die ondanks hun armoe Zeus en Hermes, die in mensengedaante op aarde dolen, gastvrij onthalen en op hun bede, samen te mogen sterven, na een lang en gelukkig leven in bomen veranderd worden (Ovid., Met. 8, 661).