m. (...neten),
1. (veroud.) stuk ijzererts dat de eigenschap bezit kleine stukjes ijzer aan te trekken (natuurlijke magneet);
2. stuk staal dat op kunstmatige wijze deze eigenschap gekregen heeft (kunstmagneet); — een gewapende magneet, met een sluitstuk of anker;
3. (fig.) persoon of zaak die andere aantrekt : zij is een magneet voor hem;
4. magneto-electrisch instrument in een motor dat een vonk doet ontstaan, waardoor het gasmengsel in de cylinder ontploft.
