o. (...hoven),
1. hof om of bij een kerk, vroeger de gewone plaats van begraving, ook in steden, nu nog wel in dorpen; — thans begraafplaats in ’t alg., vaak ver buiten de bebouwde kom der gemeente; — (spr.) zachte winters, vette kerkhoven, in zachte winters sterven veel mensen ; — de dader, de zegsman ligt op het kerkhof, de schuldige, hij die het eerst iets heeft verteld, is niet te vinden;
2. (oneig.) plaats waar velen hun dood of einde vinden, ook wel met betr. tot zaken: vgl. auto-, schepenkerkhof.
