v. (-sen).
1. vererving: bij, door erfenis verkregen.
2. het geheel van wat iem. van een overledene erft, resp. wat deze nalaat: een erfenis krijgen, aanvaarden, verwerpen, van de hand wijzen; — (zegsw.) het lijkt wel of ze een erfenis aan het verdelen zijn, het duurt verschrikkelijk lang; — goed weer om een erfenis te delen, gezegd als het aanhoudend hard regent.
3. (fig.) wat men van een voorganger of van een vroeger geslacht heeft overgenomen, wat uit vroeger tijd is blijven bestaan.
