bn. (-er, -st of meest —), de eigenschap hebbend van af te stoten : de afstotende kracht van gelijknamige polen; — zijn optreden, zijn spreken was in hoge mate afstotend, boezemde afkeer, tegenzin in ; — een afstotend karakter, stug, het tegengestelde van innemend.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk