(bakende af, heeft afgebakend),
1. door bakens of andere in ’t oog vallende voorwerpen de grenzen aanduiden van : een stuk land, een jacht afbakenen; — het beloop, de richting van een traject, een linie, een uit te voeren werk door bakens of andere zaken aangeven, ook uitsteken genoemd: een tramweg, een kanaal afbakenen;
2. (zeew.) de ondiepten en banken in een vaarwater door bakens aanwijzen, betonnen; een vaarwater afbakenen;
3. (fig.) de grenzen binnen welke, de weg waarlangs men zich bewegen moet nauwkeurig bepalen; iemands levensbaan, weg, gebied, macht afbakenen; de leerstof afbakenen. AFBAKENING, v. (-en).
