onhandig persoon; lomperd. Lange lummel is een scheldwoord voor een lang iemand.
Sedert ca. 1700. Volgens Van Dale ontleend aan het Hoogduits lümmel (lui, bengel, vlegel), dat behoort bij lam (slap hangend). ‘Wie? Albert, die slungel, met zijn kaasmes?’ zeide Harmen, ‘die lummel, die er schik in had, dat mijn arme Bartje zou brommen?’ (J.J.
Cremer, Daniël Sils, 1856)Want de hr. De Rochemont is, als letterkundig schrijver, een piteus armzalig lummeltje. (Lodewijk van Deyssel, De scheldkritieken, 1979, geschreven juli 1890)
