vervelende kletskous. Scheldwoorden zoals lulmeier en kletsmeier werden gevormd naar analogie van het Duitse Angstmeier.
Het enige voordeel van zo’n bar vol met die lulmeiers leek me dat je met je ogen dicht iemand neer kon stompen en toch zeker wist dat je niet de verkeerde te pakken had gehad. (Kees van Beijnum, De oesters van Nam Kee, 2000)
