in de uitdr. met/van twee snelheden: met twee verschillende regelingen. Deze modieuze uitdr. wordt vnl. gebruikt m.b.t. Europa. Beginjaren negentig was er in de Europese Gemeenschap veel te doen over de vraag of alle EG-landen hetzelfde statuut moesten krijgen.
De uitdr. werd overgenomen uit het Frans (adeuxvitesses), waar ze aanvankelijk werd gebruikt voor de post die verdeeld werd in ‘dringende’ en ‘niet dringende’ brieven. Later werd ze dan meer algemeen toegepast op alles wat niet op een uniforme manier verliep, hetgeen moest begrepen worden als ‘volle vaart voor geprivilegieerden, halve snelheid voor achterblijvers en proletariërs, waardoor een vorm van ongelijkheid werd geschapen’. In Frankrijk werd de uitdr. gebruikt in Le Monde van 12/07/85, maar in feite komt ze al veel vroeger voor, bijv. in het Tindemans- rapport uit 1975. Dit hield o.a. in dat lidstaten van de Europese Gemeenschap, die de gevolgen van het gemeenschappelijk beleid in een bepaalde sector nog niet konden dragen (de zgn. achterblijvers), de lidstaten die dat wel konden (de geprivilegieerden) in een later stadium mochten volgen. Er zou dus een andere regeling voor verschillende groepen landen zijn.
In Europa blijft op dit moment vrijwel niets op zijn plaats. Er wordt gesproken over Europa a la carte en Europa met twee of drie snelheden. Elk Europees land kan gaan kiezen op welke beleidsterreinen men wil gaan samenwerken en hoe ver men met die samenwerking wil gaan. (De Volkskrant, 25/10/91)
Niet iedereen gaat zo ver als de Italiaanse minister van Begroting, die vrijdag vaststelde dat het ‘Europa van de twee snelheden’ nu in feite al bestaat. De Morgen, 19/09/92
Nu is de gulden een sterke munt, net als de mark. Die laat zich niet gauw verdringen. Maar hoe is het met de Portugese escudo of de Griekse drachme? Niet voor niets wordt gesproken over een Europa van twee snelheden. Landen als Spanje, Portugal en Griekenland moeten eerst een steviger economie krijgen, eer ze tot het ecu-blok kunnen toetreden. (Trouw, 14/12/91)
Dit Europa met ‘meer snelheden en meer sporen’, waarover Major eerder sprak voor de Europese verkiezingen, is niet aantrekkelijk. (De Volkskrant, 09/09/94)
