niets -s is mij vreemd
diché- uitdr. waarmee de spreker aangeeft dat hij maar een mens is en bijgevolg onvolmaakt.
Vertaling uit het Latijn: Homo sum, humaninil a me alienum puto;eigenlijk het antwoord van Chremes aan zijn buurman Menedemus in de Heautontimorumenosvan Terentius. Ook Cicero en Seneca gebruikten de dichtregel, maar dan als spreekwoord.
Kijk, ik ben een mens en niks menselijks is mij vreemd, maar ik hoop toch geen zwakkeling te zijn. (Opzij, december 1995)
Sinds dé fout, eind '94, in de floating point-unit van de Pentium (...) weet iedereen beter: niets menselijks is de computer vreemd. (PC Magazine, februari 1996)
