no -
slogan uit de jaren tachtig van de punkbeweging, een stroming die ontstond omstreeks 1976. In tegenstelling tot love,peace and understanding, de ordewoorden van de hippies, spreekt uit deze leuze het pessimistische en nihilistische levensgevoel van een hele generatie (werkloze) jongeren, die geen enkel perspectief meer zag. Het no future-idee werd dan ook ontleend aan het dadaïsme (een nihilistische kunststroming).
Het ‘no future’ credo dat met de punk vanuit Engeland over West-Europa golfde stond haaks op het optimistisch welvaartsdenken van de jaren zestig. (Tachtigers. Glimp van een generatie, redactie Boudewijn Klap, Stan Rijven, Paul Rutten, 1987)
Punk en ‘no future’ zijn sinds 1976 synoniem. (Tom ter Bogt: Opgroeien in Groenlo, 1987)
Eind de jaren ’yo zou dan de ‘no future-generatie’ zijn ontloken, ondertussen alweer voorbij gestoken door de ‘conformistische crisis-generatie’. (Pa- trick Allegaert en Luc Vanmarcke: Op lawaai. Jongeren en cultuur, 1989)
Het politieke aspect is terug te voeren op de punkbeweging. Het was een mooie tijd. Eindelijk weer terug naar de natuur. Of wel: back to basics. Althans, zo werd de punk alom begrepen. De leuze ‘no future’ werd dus als links geïnterpreteerd. (Oor, 23/04/94)
