Volharding

betekenis & definitie

Volharding - n.l. der heiligen, de leer, dat de waarlijk geloovige niet meer van het geloof kan afvallen. Zij wordt bepaaldelijk door de Gereformeerde kerk aangenomen, in verband met de Voorbeschikking en Bekeering. De R.-K. kerk meent, dat men nooit zeker kan zijn van zijn zaligheid. Vgl. AFVAL.